Lo siento pero no hablo castellano
Door: Duanice Verberkmoes
Blijf op de hoogte en volg Duanice
03 Augustus 2015 | Argentinië, Buenos Aires
Mijn laatste reisverslag is alweer een tijdje geleden en er is ondertussen zo veel gebeurd dat ik niet eens weet waar ik moet beginnen. Eeuwig dank aan Anneke en Yarah die het dagboek voor me hebben gekocht, nu weet ik tenminste een beetje wat ik elke dag heb gedaan! In de tweede week hadden Eline, Britte en ik een taalcursus geboekt om ons Spaans een beetje bij te werken. Achteraf ben ik heel erg blij dat we dit hadden gedaan, want mijn Spaans was toch iets minder goed dan gehoopt. Of ja Spaans mag je hier niet zeggen, het is Castellano. Volgens mij zijn ze geen vriendjes met Spanje, ze willen er in ieder geval niet aan herinnerd worden. We hadden om 08.00 een placement test, maar toen we daar rond 7.55 aankwamen, zei de portier dat ze nog niet eens open waren. Zoals je al merkt gaat alles hier tranquilo en van op tijd komen hebben ze nog nooit gehoord. Na de toets kregen we te horen dat we met z'n 3en bij elkaar zaten, dat was wel een opluchting. We zaten in de klas met een handjevol Braziliaanse meiden en een Turkse jongen. We hadden elke dag tot 13.00 les en daarna een middagactiviteit, die optioneel was. Een van de leraressen gaf ons een tour door de stad en bleef maar door ratelen in het Spaans, ook toen ze doorhad dat wij het toch echt niet snapte. 'S avonds gingen we met een groepje naar la Bomba de Tiempo, een improviserende percussiegroep (met knappe mannen). Ik vond het echt superleuk! Het schijnt elke maandagavond te zijn dus we gaan er zeker nog vaker heen. Op woensdag was er tango les waar Britte en ik graag heen wilde, maar we wilde eerst even gaan eten bij het Italiaans restaurant wat we aangeraden kregen door onze lerares. Alle Argentijnen vinden alles muy cerca (erg dichtbij), maar ik vind 25 lopen toch wel een eindje. Bij eten hoort hier standaard een fles rode wijn en het werd al erg snel duidelijk dat we die tango les wel konden vergeten voor vandaag. De dag erna heb ik voor het eerst in mijn leven 'mate' gedronken, een soort kruidenthee dat ze hier allemaal drinken, maar ik vond het niet te pruimen. Ook hebben we een bezoekje gebracht aan het museum van Evita en 's avonds lekker gegeten met onze Brazilianen bij las Cabras, een erg goede steakhouse waar je voor ongeveer 8 euro een dikke steak voorgeschoteld krijgt, én lekker ook!
Op zondag 19 juli waren er verkiezingen in Buenos Aires en er werd om die reden op zaterdagavond nergens alcohol meer verkocht. We hadden overdag genoeg ingeslagen om de avond door te komen, maar we wisten niet echt waar we nou op stap moesten. We waren in contact gekomen met 2 Nederlandse jongens waarmee we op stap zouden gaan, maar aangezien alles vroeg dicht ging en nergens alcohol werd geschonken hebben we maar 30 seconds gespeeld in ons appartement. We moesten de dag erna ons appartement uit en we konden pas maandag in ons nieuwe appartement, dus gingen we voor een nachtje in een hostel. Onze kamers waren alles behalve luxe en de geur die er ging is te omschrijven als een kruising tussen extreme muffigheid en kakkerlakkenspray. Er zat maar één ding op dus: we moesten zoveel wijn gaan drinken dat we het niet meer doorhadden waar we sliepen. En dat was gelukt!
De volgende dag mochten we dan eindelijk naar ons nieuwe appartement! Het is echt een chille ruimte, met een ruime woonkamer en 3 slaapkamers! We wonen op de 5e verdieping en ik kan nog steeds niet wennen aan het liftje. Het is superklein en kraakt langs alle kanten.. Maar dat mag de pret niet drukken. We moesten natuurlijk even vieren dat we een nieuw appartement hadden dus 's avonds zijn we uitgegaan. Het was een hele leuk avond, behalve dat mijn jas werd gestolen uit de handen van Eline. Hoe het nou precies gebeurd is weet niemand, maar hij was weg. Aangezien het de 5e keer was dit jaar dat ik bestolen werd, vond ik het alles behalve grappig. Misschien moet ik wat aan m'n karma gaan werken. De volgende dag wilde ik een jas gaan kopen hier, want het is nog altijd winter, maar kleding blijkt hier een stuk duurder te zijn dan in Nederland, en 200 euro wilde ik niet neerleggen voor een jas die ik over anderhalve maand niet meer nodig heb hier. Uiteindelijk heeft Yarah een jas voor me meegenomen, die zondag aan zou komen!
Over het algemeen vinden we de prijzen hier zwaar tegenvallen. Uit eten mag dan wel goedkoop zijn, maar supermarkten zijn dan weer duur. Het maakt weinig of je uit eten gaat of kookt, het scheelt niet echt veel. Uitgaan kost hier gewoon evenveel als in Nederland, dat hadden we niet echt verwacht. Ook cosmetica is erg duur, voor gezichtslotion mag je 5,50 euro neerleggen. We snappen nog steeds niet hoe de locals hier rondkomen, want bij ons 'rijke' Europeanen vliegt het geld eruit. Gelukkig kwamen we tot de ontdekking dat een fles wodka hier 4 euro kost, dus daar werden we dan wel weer blij van. Hetzelfde met wijn eigenlijk, voor 4 a 5 euro heb je een prima fles wijn in het restaurant. Conclusie: drank is super cheap, de rest van het leven is duur.
Voor onze Braziliaanse vrienden was het hun laatste dag in Buenos Aires en daarom gingen we met z'n allen naar een tango show in een theater. Echt supercute, met een klein orkest, twee zangers en allerlei dansers! Ik ga ergens dit half jaar nog wel een keer de tango leren, weet alleen nog niet wanneer. Het leven bestaat hier verder eigenlijk alleen maar uit uit eten gaan en lekker eten, maar daar kan ik helaas geen blog over volschrijven. Zaterdagavond nog maar weer eens op stap geweest. Ik zou vroeg naar huis gaan want ik moest Yarah om half 9 's ochtend van het vliegveld halen. We waren pas rond een uurtje of half 6 thuis, dan dat ging natuurlijk helemaal mis. Eline kwam me om 9 uur wakker maken, maar het vliegveld was minimaal nog een uur van ons huis. Ik heb haar uiteindelijk maar halverwege opgehaald (sorry Yarah). We waren allemaal best wel gestresst omdat Yarah een zeker bedrag aan geld voor ons mee zou nemen, zodat we die hier om kunnen wisselen voor de blue rate. Het idee dat ze met haar superblonde haar en blauwe ogen alleen naar de stad moest komen, was daarom toch niet echt chill. Gelukkig is alles goed gegaan, en wij hebben weer geld om uit te geven.
Ik ben de draad kwijt wanneer en waar we nou allemaal op stap zijn geweest, maar eigenlijk sowieso altijd op maandag donderdag vrijdag en zaterdag. Terwijl de meiden allemaal plannen hebben gemaakt voor de dag, hebben ze nog altijd veel moeite om mij uit m'n bed te krijgen. Zoals velen weten hou ik erg van mijn bed en als ik minder dan 8 uur heb geslapen die dag kan het wel eens moeilijk worden mij eruit te krijgen. Verder in die week hebben de begraafplaats van Recoleta bezocht, waar onder andere Eva Perón is begraven. Ook zijn we naar de Japanse tuinen geweest, heel schattig parkje. We hebben las Cabras nogmaals bezocht en had nogmaals een bife de chorizo besteld, en lekker wastie! Erna nog beerpong gespeeld met de Peruanen van Las Cabras in een barretje verderop, uiteraard heeft Nederland gewonnen! De dag erna even een cultureel dagje gehad, we zijn naar el Ateneo geweest, een grote bibliotheek in een oud theater en we zijn daarna naar het historisch museum geweest. We zouden éven een drankje gaan doen, want de volgende dag begon de introductiedag om 09.00. Dit ging natuurlijk weer helemaal fout en belandde we alsnog na 4en in ons bed. De introdag was lang en saai, en we begrepen maar vrij weinig wat ze in het Spaans liepen te brabbelen. De groep Nederlanders breidde zich alleen maar uit, en die avond gingen we met z'n allen op stap. Er blijkt een hele leuke club praktisch naast ons te zitten, dus daar gaan we zeker vaker heen! Rond een uurtje of 3 gingen we naar een technoclub, maar de techno blijkt hier helaas iets minder interessant te zijn dan in Nederland. Verder wel een hele leuke club! De volgende dag hebben we een gaucho wedstrijd bezocht. Gaucho's zijn soort cowboys, maar dan in Latijns Amerika. We gaan binnenkort ook nog naar zo'n dorpje hier waar ik de naam van kwijt ben, we gaan in ieder geval nog de gauchos!
Britte wilde vanaf dag 1 al sushi eten en we hadden eindelijke een sushirestaurant gevonden wat geen godsvermogen kostte (sushi is hier helaas erg duur). We zouden daarna weer éven een drankje doen, maar dit ging natuurlijk gewoon weer fout. We zouden inmiddels beter moeten weten. De volgende dag ging de wekker om half 9, want we zouden naar el Tigre gaan, een stadje net buiten Buenos Aires. Voor 3 pesos (0.20 cent) kun je met de trein naar Tigre, helemaal niks dus. Niemand had er volgens mij echt zin in, want we wilden allemaal naar ons bed. Tigre staat bekend om zijn delta, en de mensen die er wonen moeten per boot naar het vaste land zien te komen, best wel grappig. We hadden kaartjes gekocht voor zo'n rondvaartboot. Normaal zou ik het erg leuk vinden hoor, maar ik viel toen echt bijna in slaap.
Vandaag was mijn eerste echte schooldag, althans dat dacht ik, want het bleek dat die les niet doorging vandaag. Wel zaten we 's ochtends bij de oficina internacionales om onze ochtendvakken om te wisselen voor avondvakken. Ik had er eerst voor gekozen om al mijn vakken 's ochtends te doen, maar na een paar weken hier te zijn weet je dat je dat je dat echt niet wilt. Het leven komt hier erg laat op gang, alles wordt soort van doorgeschoven. Avondlessen duren tot 22.30, en omdat je hier pas rond 23.00 gaat eten kan dat dus prima. Maandagavond is hier een leuke uitgaansavond dus om 7.45 les op dinsdag leek me daarom niet zo'n goed idee. Nu heb ik les tussen 12.00 en 22.30, best wel prima dus!
Als ik het allemaal zo bekijk is er nog heel veel gebeurd, behalve uitgaan, lekker eten en de stad ontdekken. Maar binnenkort op het programma staat Cataratas del Iguazú! Dat zijn die grote watervallen op de grens bij Brazilië. Aangezien het nu nog winter is hier, en dus het meeste water, konden we het beste deze maand gaan! Plaatsen waar ik sowieso nog heen wil hier zijn Mendoza (wijngaarden/skiën), Patagonië (het einde van de wereld) en wil toch eigenlijk ook wel heel graag naar Perú en Brazilië nu ik hier ben..!
Ik mis Nederland eigenlijk nog helemaal niet, behalve het gemak. Als je hier bent besef je pas hoe goed alles geregeld is in Nederland. Dat ga ik eigenlijk nu pas waarderen. Tot de volgende!
Besos,
Duanice
Op zondag 19 juli waren er verkiezingen in Buenos Aires en er werd om die reden op zaterdagavond nergens alcohol meer verkocht. We hadden overdag genoeg ingeslagen om de avond door te komen, maar we wisten niet echt waar we nou op stap moesten. We waren in contact gekomen met 2 Nederlandse jongens waarmee we op stap zouden gaan, maar aangezien alles vroeg dicht ging en nergens alcohol werd geschonken hebben we maar 30 seconds gespeeld in ons appartement. We moesten de dag erna ons appartement uit en we konden pas maandag in ons nieuwe appartement, dus gingen we voor een nachtje in een hostel. Onze kamers waren alles behalve luxe en de geur die er ging is te omschrijven als een kruising tussen extreme muffigheid en kakkerlakkenspray. Er zat maar één ding op dus: we moesten zoveel wijn gaan drinken dat we het niet meer doorhadden waar we sliepen. En dat was gelukt!
De volgende dag mochten we dan eindelijk naar ons nieuwe appartement! Het is echt een chille ruimte, met een ruime woonkamer en 3 slaapkamers! We wonen op de 5e verdieping en ik kan nog steeds niet wennen aan het liftje. Het is superklein en kraakt langs alle kanten.. Maar dat mag de pret niet drukken. We moesten natuurlijk even vieren dat we een nieuw appartement hadden dus 's avonds zijn we uitgegaan. Het was een hele leuk avond, behalve dat mijn jas werd gestolen uit de handen van Eline. Hoe het nou precies gebeurd is weet niemand, maar hij was weg. Aangezien het de 5e keer was dit jaar dat ik bestolen werd, vond ik het alles behalve grappig. Misschien moet ik wat aan m'n karma gaan werken. De volgende dag wilde ik een jas gaan kopen hier, want het is nog altijd winter, maar kleding blijkt hier een stuk duurder te zijn dan in Nederland, en 200 euro wilde ik niet neerleggen voor een jas die ik over anderhalve maand niet meer nodig heb hier. Uiteindelijk heeft Yarah een jas voor me meegenomen, die zondag aan zou komen!
Over het algemeen vinden we de prijzen hier zwaar tegenvallen. Uit eten mag dan wel goedkoop zijn, maar supermarkten zijn dan weer duur. Het maakt weinig of je uit eten gaat of kookt, het scheelt niet echt veel. Uitgaan kost hier gewoon evenveel als in Nederland, dat hadden we niet echt verwacht. Ook cosmetica is erg duur, voor gezichtslotion mag je 5,50 euro neerleggen. We snappen nog steeds niet hoe de locals hier rondkomen, want bij ons 'rijke' Europeanen vliegt het geld eruit. Gelukkig kwamen we tot de ontdekking dat een fles wodka hier 4 euro kost, dus daar werden we dan wel weer blij van. Hetzelfde met wijn eigenlijk, voor 4 a 5 euro heb je een prima fles wijn in het restaurant. Conclusie: drank is super cheap, de rest van het leven is duur.
Voor onze Braziliaanse vrienden was het hun laatste dag in Buenos Aires en daarom gingen we met z'n allen naar een tango show in een theater. Echt supercute, met een klein orkest, twee zangers en allerlei dansers! Ik ga ergens dit half jaar nog wel een keer de tango leren, weet alleen nog niet wanneer. Het leven bestaat hier verder eigenlijk alleen maar uit uit eten gaan en lekker eten, maar daar kan ik helaas geen blog over volschrijven. Zaterdagavond nog maar weer eens op stap geweest. Ik zou vroeg naar huis gaan want ik moest Yarah om half 9 's ochtend van het vliegveld halen. We waren pas rond een uurtje of half 6 thuis, dan dat ging natuurlijk helemaal mis. Eline kwam me om 9 uur wakker maken, maar het vliegveld was minimaal nog een uur van ons huis. Ik heb haar uiteindelijk maar halverwege opgehaald (sorry Yarah). We waren allemaal best wel gestresst omdat Yarah een zeker bedrag aan geld voor ons mee zou nemen, zodat we die hier om kunnen wisselen voor de blue rate. Het idee dat ze met haar superblonde haar en blauwe ogen alleen naar de stad moest komen, was daarom toch niet echt chill. Gelukkig is alles goed gegaan, en wij hebben weer geld om uit te geven.
Ik ben de draad kwijt wanneer en waar we nou allemaal op stap zijn geweest, maar eigenlijk sowieso altijd op maandag donderdag vrijdag en zaterdag. Terwijl de meiden allemaal plannen hebben gemaakt voor de dag, hebben ze nog altijd veel moeite om mij uit m'n bed te krijgen. Zoals velen weten hou ik erg van mijn bed en als ik minder dan 8 uur heb geslapen die dag kan het wel eens moeilijk worden mij eruit te krijgen. Verder in die week hebben de begraafplaats van Recoleta bezocht, waar onder andere Eva Perón is begraven. Ook zijn we naar de Japanse tuinen geweest, heel schattig parkje. We hebben las Cabras nogmaals bezocht en had nogmaals een bife de chorizo besteld, en lekker wastie! Erna nog beerpong gespeeld met de Peruanen van Las Cabras in een barretje verderop, uiteraard heeft Nederland gewonnen! De dag erna even een cultureel dagje gehad, we zijn naar el Ateneo geweest, een grote bibliotheek in een oud theater en we zijn daarna naar het historisch museum geweest. We zouden éven een drankje gaan doen, want de volgende dag begon de introductiedag om 09.00. Dit ging natuurlijk weer helemaal fout en belandde we alsnog na 4en in ons bed. De introdag was lang en saai, en we begrepen maar vrij weinig wat ze in het Spaans liepen te brabbelen. De groep Nederlanders breidde zich alleen maar uit, en die avond gingen we met z'n allen op stap. Er blijkt een hele leuke club praktisch naast ons te zitten, dus daar gaan we zeker vaker heen! Rond een uurtje of 3 gingen we naar een technoclub, maar de techno blijkt hier helaas iets minder interessant te zijn dan in Nederland. Verder wel een hele leuke club! De volgende dag hebben we een gaucho wedstrijd bezocht. Gaucho's zijn soort cowboys, maar dan in Latijns Amerika. We gaan binnenkort ook nog naar zo'n dorpje hier waar ik de naam van kwijt ben, we gaan in ieder geval nog de gauchos!
Britte wilde vanaf dag 1 al sushi eten en we hadden eindelijke een sushirestaurant gevonden wat geen godsvermogen kostte (sushi is hier helaas erg duur). We zouden daarna weer éven een drankje doen, maar dit ging natuurlijk gewoon weer fout. We zouden inmiddels beter moeten weten. De volgende dag ging de wekker om half 9, want we zouden naar el Tigre gaan, een stadje net buiten Buenos Aires. Voor 3 pesos (0.20 cent) kun je met de trein naar Tigre, helemaal niks dus. Niemand had er volgens mij echt zin in, want we wilden allemaal naar ons bed. Tigre staat bekend om zijn delta, en de mensen die er wonen moeten per boot naar het vaste land zien te komen, best wel grappig. We hadden kaartjes gekocht voor zo'n rondvaartboot. Normaal zou ik het erg leuk vinden hoor, maar ik viel toen echt bijna in slaap.
Vandaag was mijn eerste echte schooldag, althans dat dacht ik, want het bleek dat die les niet doorging vandaag. Wel zaten we 's ochtends bij de oficina internacionales om onze ochtendvakken om te wisselen voor avondvakken. Ik had er eerst voor gekozen om al mijn vakken 's ochtends te doen, maar na een paar weken hier te zijn weet je dat je dat je dat echt niet wilt. Het leven komt hier erg laat op gang, alles wordt soort van doorgeschoven. Avondlessen duren tot 22.30, en omdat je hier pas rond 23.00 gaat eten kan dat dus prima. Maandagavond is hier een leuke uitgaansavond dus om 7.45 les op dinsdag leek me daarom niet zo'n goed idee. Nu heb ik les tussen 12.00 en 22.30, best wel prima dus!
Als ik het allemaal zo bekijk is er nog heel veel gebeurd, behalve uitgaan, lekker eten en de stad ontdekken. Maar binnenkort op het programma staat Cataratas del Iguazú! Dat zijn die grote watervallen op de grens bij Brazilië. Aangezien het nu nog winter is hier, en dus het meeste water, konden we het beste deze maand gaan! Plaatsen waar ik sowieso nog heen wil hier zijn Mendoza (wijngaarden/skiën), Patagonië (het einde van de wereld) en wil toch eigenlijk ook wel heel graag naar Perú en Brazilië nu ik hier ben..!
Ik mis Nederland eigenlijk nog helemaal niet, behalve het gemak. Als je hier bent besef je pas hoe goed alles geregeld is in Nederland. Dat ga ik eigenlijk nu pas waarderen. Tot de volgende!
Besos,
Duanice
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
